*/...پس خیلی راحت می‌نویسم "تمام" و قال قضیه را مثل یک بازنده به پایان می‌رسانم!.../*

*/ نمی‌دانم اصلن چگونه باید جمله‌بندی کنم این غم دنیا را/*

*/هر‌ تن‌هایی‌ای، یک تن‌هایی هم پشت‌ش هست، پس تا می‌توانی از هر چه که هستی لذت ببر!/*

*/ هیچ‌وقت، هیچ‌وقت مثل الآن ناامید نبوده‌ام، از خودم، از زنده‌گی /*

*/یک‌چیز‌هایی را باید فدا کرد، برای چیز‌های دیگر، باید گنج‌ها را بریزی در دریا، تا به ساحل برسی/*

" این روز‌ها دیگر خودم را هم از یاد برده‌ام، بی‌رمق مانده‌ام. مانده‌ام و سر می‌دهم به خواست دیگران، به خواست خدا، به خواست زنده‌گی. افسار را شل کرده‌ام که برود این اسب چموش، هرکجا که می‌خواهد. که اصلن من راه بلد نبوده و نیستم. فقط به سمت نشانه‌ها کشانده می‌شدم شاید. نشانه‌هایی که آن‌ها هم کم رمق شده‌اند دیگر برای‌م. "

نامه دو به 

*/ مصطفا /*