کاش زندگی یک نواخت نبود.
کاش میشد با هیچ خوش بود.
کاش و ای کاش و.... .
با همهی این ای کاشها زندگی در جریان است و اگر نبود حتما که یا خودکشی میکردیم یا عین نمیدانم چی زندگی میکردیم! چون به نظر من همهی حیوانات جز انسانها خوش بختن. ولی این انسان هستند که به خاطر زیاده خواهیهای تمام نشدنی خودشان را به فلاکت میرسانند.
پس آرزو کنیم، اما آرزویی که بتونیم بهش برسیم.
چهارشنبه ۴ دی ۹۲
برایم شعر خواهی خواند؟ [ ۶ ]