به نام خدا

  یکی از چیز‌هایی که از لحظه‌ی تحویل سال در گلو‌ی‌م گیر کرده که بگویم در رابطه با سخن تبریک عید ره‌بر بود! چیزی که من تا به عمرم ندیده بودم و در شگفتی آن هم خوش‌حال بودم و هم ناراحت! ناراحت از این که من اصلن سخن‌رانی ضبط شده دوست نداشت! و خوش‌حال از این که ره‌بر داشت من را هم را در لنز دوربین نگاه می‌کرد. چشم سیاه و ریزش وقتی به آدم نگاه می‌کند خیلی قشنگ می‌نماید! همین دیگه!