احتمالن همه‌ی این چند وقتی که پشت صفحه‌ی کامپپیوتر می‌نشستم و خودم را مشغول می‌کردم با هر چیز به غیر نوشتن تصورم این بوده که شاید، چیزی برای نوشتن ندارم و از درون خالی‌م! اما هم‌این چند دقیقه‌ی پیش که داشتم به شروع نوشتنِ دوباره فکر می‌کردم، دیدم که پرم! از درون پر! اما دقیقن نمی‌دانم که از چه باید بنویسم و این اصلن مسئله‌ی مهمی نیست!