گفتم بدوم تا تو همه فاصله‌ها را...

تا زودتر از واقعه‌ گویم گله‌ها را...

چون آینه پیش تو نشستم که ببینی... 

در من اثر سخت ترین زلزله‌ها را...

پر نقش تر از فرش دل‌م بافته‌ای نیست...

بس که گره زد به گره زد به گره زد به گره حوصله‌ها را...

یک بار تو هم عشق من از عقل میندیش...

بگذار که دل حل کند این مسئله‌ها را...